![obrazek: Profesor Janusz Bieniak (1927-2025) [fot. ze zbiorów Archiwum UMK] Fotografia w odcieniach szarości starszego, elegancko ubranego, siwowłosego mężczyzny w okularach.](http://www.umk.pl/wiadomosci/serwisy_wp/zdjecia/42267/srednie.jpg)
W dniu 28 lipca 2025 roku odszedł Profesor Janusz Bieniak, wybitny badacz średniowiecza, przez ponad czterdzieści lat zawodowo związany z naszą Uczelnią i Wydziałem.
Msza Święta pogrzebowa odprawiona zostanie w piątek 1 sierpnia 2025 roku o godzinie 13.00 w kościele pw. Św. Wawrzyńca w Warszawie (ulica Wolska 140A). Po niej nastąpi odprowadzenie Zmarłego na Cmentarz Prawosławny (część katolicka) przy Parafii Św. Jana Klimaka na Woli w Warszawie (ulica Wolska 138/140).
Profesor urodził się 1 października 1927 roku w Warszawie. W roku 1946 rozpoczął studia historyczne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracę magisterską - obronioną w 1951 roku - napisał pod kierownictwem prof. Bronisława Włodarskiego, który dostrzegł w nim nadzwyczajny talent badawczy. Po studiach podjął pracę nauczyciela historii oraz w Muzeum Okręgowym w Toruniu, a od 1958 roku aż do przejścia na emeryturę w 1999 roku, Profesor pracował w Instytucie Historii i Archiwistyki UMK. Stopień doktora uzyskał w 1960 roku (praca „Państwo Miecława”), habilitację w 1968 roku (praca „Wielkopolska, Kujawy, ziemie łęczycka i sieradzka wobec problemu zjednoczenia państwowego w latach 1300-1306”), profesurę nadzwyczajną w 1982, a zwyczajną w 1991 roku. Podczas swojej kariery zawodowej piastował funkcje kierownika Zakładu Nauk Pomocniczych Historii, zastępcy dyrektora Instytutu do spraw dydaktyki oraz opiekuna biblioteki instytutowej. Poza uczelnią angażował się w działalność Klubu Inteligencji Katolickiej, Komisji Genealogii i Heraldyki Polskiego Towarzystwa Historycznego, Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, Towarzystw Naukowych w Toruniu i Włocławku oraz Rady Naukowej Polskiego Słownika Biograficznego.
Dorobek badawczy Profesora jest bardzo bogaty, składają się na niego między innymi monografie, artykuły naukowe i biogramy do PSB - wiele z nich powstało już po przejściu Profesora na emeryturę. Zajmował się tematami z zakresu genealogii, heraldyki, dyplomatyki i źródłoznawstwa, prowadził studia nad środowiskami elit, grupami społecznymi, mechanizmami władzy i karier. Doprowadził do powstania zespołu naukowców z różnych ośrodków, którzy wraz z nim badali te zagadnienia, a swoje ustalenia przedstawiali na cyklicznych sympozjach. Uznawany jest za współtwórcę „toruńskiej szkoły genealogicznej”. Oprócz tego Profesor zajmował się oczywiście dydaktyką, prowadząc dla studentów zajęcia z nauk pomocniczych historii i historii średniowiecza Polski. Wypromował niemal setkę magistrów oraz ośmiu doktorów.
W uznaniu wkładu Profesora w polskie badania historyczne, w roku 2003 Stały Komitet Mediewistów Polskich uhonorował Go medalem Lux et Laus. Odznaczono Go również Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Medalem Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
(nieco więcej o Profesorze w tekście prof. Jana Wroniszewskiego z 2022 roku - kliknij, aby przejść)